Yorumum 

Dikkat! efenim bu kitap insanın aklına alıp başını gitmek gibi sakıncalı düşünceler sokabilir :P Zira ben de düşünmedim değil gayet cazip geliyor :D Hiçliğin Kıyısında'yı aslında ara tatilde, rahatken okumak istiyordum. Ancak kitaplığımda sürekli gözüme takılması ve benim çok merak etmem sonucu "Oku gitsin yea" dedim :D Hiçliğin Kıyısında bir veya bir buçuk yıldır çıkmasını beklediğim bir kitap olduğundan bahsetmiş miydim? Öyleydi. Çıkmasını çok bekledim ama hemen bitiverdi :(

Daha önceden konusunu okuyup çıkmasını beklediğim bir kitabı okuduktan sonra da sevince aşırının aşırısı sevindim. Böyle durumlarda lys' den 500 tam puan yapmış havası oluyor insanda, evet doğru tercih yapmışım diyorsun kendi kendine :D Bunun anlamı tabii ki kitabı beğendim. Serinin ikinci kitabı olan " The Edge of Always " i heyecanla bekliyorum.

" Bir an durdum ve tanışmasaydık nerede olacağımızı düşündüm.  Ama böyle düşünceler miğdemin kasılmasına neden olduğu için bu kadarı bile fazla gelmişti. Onu tanımamak nasıl olurdu hayal edemiyordum. Hayal etmekte  istemiyordum zaten. " 

Spoilerlı Yorum

İlk zamanlar esas oğlanı Black sanmıştım Damon ona vurduğu için kızmıştım. Çünkü Cam doğru düşünüyordu bence Black gayet insancıl birine benziyordu ve Damon benim ilk düşünceme göre herşeyi mahvetmiş esas oğlanı kaçırmıştı. Sonra tekrar karşılaşırlar heralde deyip avutuyorum ben kendimi o bölümden sonra ( hala esas oğlanı o sanıyor ). Bu arada Damon'nın Cam'e olan ilgisini farketmedim sanmayın tabisi tahmin etmiştim :D ama cidden kötü bir şey yahu hani insan tahmin etmez olaydım diyor. Bu olay yüzünden Natalie ile aralarının  bozulmasına değmezdi çünkü :/
Ben baktım kitap ilerliyor ama Black ortalarda yok, bizim kız otobüsteki çocukla konuşunca benim düşüncem; birinci çocuk esas oğlan değil miydi? o.O ( gitti Black ), bana göre otobüsteki çocukta olacak değil o zaman karşımıza çıkacak üçüncü esas adayı beklemeye geçtim direk. Nasıl da yanılmışım :D 

" Yürek daima aşka galip gelir. Her ne kadar pervasız, intihara meyilli, mazoşist olsa da her zaman istediğini yaptırır. "

Kitabın en sevdiğim tarafı ya da yazarın en güzel yazdığı kısım demeliyim sanırım; kesinlikle Cam ve Andrew'in tanışması, arkadaşlığının, sevgisinin sıradışılığı ve insana bunun ne kadar normal bir o kadar yok canım ben olsam hayatta öyle bir şey yapmazdım! Nasıl güvenebilirim ki? Dedirtiyor.

" Zaten hiçbir şey sonsuza kadar sürmeyeceği için, bir zamanlar iyi olan her şey sonunda acı verir. " 

İlk zamanlar sadece kızı sorunlu buluyor, Andrew'in bir derdi olduğunu düşünmüyordum. Bunlar birlikte annesine gittiğinde hasta olduğunu tahmin edebiliyorsunuz. ( o arada durumu anlayalım diye bize tamamen şok olmasın diye yazarım bize kıyak geçip durumu anlamamıza yardımcı oluyor ancak bu hiçte güzel bir süreç değil bu bunları okurken gözlerinizi ıslak bulmaya hazırlıklı olmanız gerekiyor. Demedi demeyin :P ) özellikle en çok şaşırıp nasıl yani o.O modunda olduğum kısım mezarlık kısmıydı daha yeni göz yaşlarımı silip yeniden kitabı elime almış  hüzünlü sahnelere kaldığım yerden devam etmeye bu denli hazırken yazar beni baya şaşırttı. Burada güzel bir şaşkınlıktan bahsediyorum " Happily ever after " gibi olanlardan. Yukarda da dediğim gibi masal cinsinden :)

" Bir şey demedim. Orada öylece durdum, tek kelime edemiyordum... İçim ölüyordu. "

Yolculukları  çok güzeldi. Bir gün Natalie ile Cam konuşurken Nat ona bunun peri masalı gibi olduğunu söylemişti gerçekten de bir peri masalı ve okuyucuyu inandıran türden bir hikâye için okuyun derim ben sevdim :) 

Puanlama : 5 / 5

■ Bu kadar komik olmayı nasıl başarıyorsun? Gerçekten neredeyse on kelimenden yedisine gülüyorum.

● Sen bir de içimi bilsen diyerek gizemli, tuhaf bir tavır takınmak isterdim ama boş verelim bunları yahu. Komik miyim? Belki de! Bir ağacın yapraklarında oradan buraya giden zavallı bir tırtıl da olabilirdik değil mi? Düşünsene ömrün boyunca etobursun! Zorunlu vejetaryen! Hiçbir zaman İskender yiyemeyeceksin! Bir tırtıl olmadığıma ve dünyada bir insan olarak bulunmanın lüksüne varıyorum. Bu neşeli olmam için yeterli sebep. Neşeli olmak gülümsemektir ve gülümsemek için komedi gerekir. Etrafımdaki tipler (Mert’ten önce Yaso da böyleydi ama bu aramızda kalsın) kronik kabız olmuş gibi suratları asık. Ben bu olamam, Let’s party!

■ Bu zamana kadar kimseyle çıkmamayı nasıl başardın?

● Yükseklik fobim var gibi bir iğrenç bir espri yapmak istemem ama sanırım erkeklerle ilgili bilinçaltımda kalan bir fobi var. Altı yaşında çamurdan kazıdığım solucanı küçük bir dal parçasına takıp mahallenin erkeklerinden Emre’yi korkuttuğumdan beri çıkma eylemi için doğru kişiyi beklemeye karar verdim. Yani solucanlardan korkmayan korkusuz kahramanları! Belki de kimseyle çıkmamam Annemin yan etkisidir. O “evlen” dedikçe ben bölünerek çoğalan bir canlıya evrilir gibi erkeklerden uzak durmuş olabilirim. Bilinçaltıma inebilirsiniz ama ortalık biraz dağınık.

■ Tuna Üstüner gibi bir kasıntıya âşık oldun? Seni terslerken falan mı?

Ona âşık olmak kaçınılmaz bir şey. Üzerine bir sel gelirken nasıl kaçabilirsin? Ya da anne terliği… Kıçına isabet etmemesi gibi bir seçenek yok. Şöyle bir soru düşünelim.
Tuna Üstüner’e aşık olmamak için ne yapılabilir?
A) Ondan daha iyisini bul (Bu mümkün mü?)
B) Gözlerini kapat ve onu görmezden gel (masanın üstünde en sevdiğin pasta ver. Onu nasıl görmezden gelebilirsin!)
C) Immm. Şey… Bence şıkları uzatmanın anlamı yok. Tuna’ya âşık olmamak demek hormonlarına ihanet etmek demek. Ona âşık olmamak en güçlü işkencelere direnebilmek demek. Henüz bunu başarabilen bir teknoloji üretilmedi.
Cevap C!

● Tuna'ya hakaret edecek cesareti nereden buldun? O ki çok yakışıklı yani insan etse etse iltifat eder?

■ Hey bir dakika… Çok mu yakışıklı? Pardon ama bundan sana ne? Patenti bana ait olan bir keşif üzerine konuşurken bence biraz daha dikkatli olman gerekiyor! Dikkat Kamu Spotu: Tuna Üstüner sadece ve sadece Deniz Üstüner’e aittir. Bu aitlik yasalarca koruma altındadır. Soruya dönecek olursam Tuna’ya hakaretler konusu şöyle ki; onlar hakaret değil. Sadece bir karşılıktı. O bana bir pinpon topu attı ve ben de karşılık verdim. Sonunda maçı ben kazandın. Guinness Rekorlar kitabına girebilmiş uzunlukta bir dilim var. Kimse benimle yarışamaz! (Dil konusu şakaydı! Dilimi ölçmedim ama anneme göre buradan Erzurum’a kadar uzarmış)

● Yasemine bir keresinde çaydanlık gibi fokurdama demişsin. Çok güldüm, alemsin ya nasıl aklına geldi?

■ Bir gün bir çaydanlık gördüm ve hayatım değişti. Hey dostum, burada durup gerçekten bir çaydanlıktan mı bahsedeceğiz? Kocamı özledim ve istediğim son şey Çaydanlık dünyası hakkında bir brifing vermek!

● Belgin Hanım geçen gün seninle tanıştığı ilk günleri anlattı kız Allah iyiliğini versin sen az değilsin!

■ Kirpi bir tehlike görünce gerginleşir ve dikenlerini batırmaya meyilli olur. Belgin Halamı görünce içimdeki kirpinin dikenleri bileniyordu adeta. Çünkü beni avlamaya çalışan bir avcıydı. Sonuna ben avladım. Tuna’yı! (burada Deniz sinsice güler)

● Erzurum'da büyümüş Ankara’ya kıyasla apayrı bir kültürden gelmiş birisin neden ailenin yanından kalkıp teee Ankara'lara geldin? Hadi okumak için geldin tamam niye geri dönmedin de oralarda sefalet çektin?

■ “Hiç kimse başarı merdivenini elleri ceplerinde tırmanmamıştır.” der sevdiğim bir özlü sözde. Tuna Üstüner’i elde etmek için yürüdüğüm yollara katlanmam gerekiyordu. Bu benim bazen sefaletim bazen öfkeme neden oldu ama bilirsiniz: bedel ödenmeden başarı gelmez. Hem düşünsene Erzurum’da kalıyorum ve annemin bulduğu Nezaket Hanımın oğluyla evleniyorum. Nezaketin oğlu 657’ye tabii bir devlet memuru. Her gün altıda eve geliyor. Her gün benim yap(ama)tığım yanık ve yağlı yemeği yiyor, çenemden çekiyor, on yıl sonunda kelleşiyor, benim gibi biriyle evlendiği için lanetler yağdırıyor ve başka kadınlara bakıyor. Ben bir gün telefonunda kayıtlı Hikmet Abi’nin aslında bir kadın olduğunu öğreniyorum ve elime aldığım testereyle adamdan yapboz yapıyorum! Ama neyse ki bunların yaşandığı paralel evren gerçek değil. Çünkü gerçekten ben Tuna Üstüner’le evliyim. Seviyorum, seviliyorum ve ondan her şeye bayılıyorum!

● Annen ve sen aslında birbirinize çok benziyorsunuz neden anlaşamıyorsunuz anlam veremedim neden ki?

■ Dilsiz, kör ve sağır biri olsaydım annemle hakikaten iyi anlaşırdım. Çünkü Seniha Akın egemenlik kayıtsız şartsız kendisinde olsun ister. Ve ben de bunu isterim. Bu yüzden annemle anlaşabildiğim tek zaman ve tek koşul elimde nikâh defterimle onun karşısına çıkmam. Malum: Annemin tek takıntısı benim evlenmemiş olmamdı. Ona kalsa ben evlenmediğim için Ortadoğu bir batağa dönmüştü. Ben evlenmediğim için 11 Eylül düzenlenmiş, ben evlenmediğim için Birinci Dünya Savaşı çıkmıştı. Neyse ki üçüncü dünya savaşı ben Tuna ile evlenince gerçekleşme ihtimalini de kaybetmişti.

● Bana göre Tuna sana yeri geldi prenses gibi de davrandı, yeri geldi çok büyük haksızlıklar da yaparak kötü davrandı. Neden sürekli yutuyorsun bunları? Biraz süründürmeni isterdim ben -.-

■ Dünyanın en büyük mazoşisti olmadığım için ona kıyamadım. Çünkü ondan uzak kaldığım her an benim boynumdaki ilmek sıklaşıyordu. Bazen bir şeylere katlanmak ona karşı koymaktan daha kolaydır. Bazen birini sevmek, ondan gelen her şeyi güzel bulmaktır. Kalbinizin ufalandığını hissetseniz bile onunla olmayı ondan ayrılmaya tercih etmektir. Üstelik o kadar haklıydı ki… Her neyse… Üzerine üç metre kalınlığında beton döktüğüm kötü anılarımı kurcalamayı hiç istemiyorum. Bana kötü günleri hatırlatacak her şeyi çöpe attım. Benimle bu röportajı yapıp bu soruları soran seni çöpe atamayabilirim ama Umut’un tükürük bombardımanına maruz bırakabilirim. Şimdi ya bu konuyu kapatırsın ya da tüküffffflere katlanırsın dostum!

● Evlilik hayatı nasıl gidiyor peki?

■ Evlilik dolu dizgin gidiyor. Bir şeye vitrin ardından bakıp iç çekmek yerine ona sahip olmanın tarifsiz hazzını duyuyorum. Oğlumuzla, aşkımızla, yaşadığımız mutlulukla kendimi dünyanın en güçlü kişisi gibi hissediyorum. Ufolarla saldırı yapılsa sanki tek başıma insanlığı kurtarabilirim. Evlilik gaza getiriyor beni. Ve oğlumu da! Umut’un gazını çıkarmak Bakü Ceyhan Boru hattından ülkeye doğal gazı sokmaktan daha zordu. Ancak seyredilesi o kadar güzel manzaralar çıkarıyordu ki ortaya, oğlumun bir kokarca olup hiç bitmeyecekmiş gibi gaz rezervinin olmasına bile seviniyordum. Çünkü benim Kurumsal Aşkım, Hayatımın Uranüslüsü, Umut henüz minicik bir bebekken onu omzuna atıp gazını çıkarıyordu. Bu dünyanın en güzel görüntüsüydü. Üzerinde vücuduna yapışan bir tişört, kol kasları ölümcül bir halde açığa çıkarken, altındaki siyah eşofmanı ve mükemmel atletik yapısıyla (burası fazla mı sıcak oldu birden, pencereyi açabilir miyiz?) ona tamamen zıt, küçücük bir bebek taşıması masalsıydı. Oğlumuz o güçlü omzunda küçük ve muhtaç bir varlıktı. O minicik sırtının tümünü kaplayan babasının eliyle gazını çıkarıp rahatça altını doldururken hayatımın güzelliğine şükrediyordum. Görüyorsunuz ya; bazen boktan işler bile insanı mutlu edebiliyor.
Ve işte bizim bu masalsı, rüyamsı halimiz devam ediyor. Dünyanın tümünden uzakta bir masal yaşıyoruz. Pabucumun ajanı masalı… Bu masal hiç bitmeyecek.

☆ Denizi susturabilene aşk olsun der onu tek geçerim hani! Kıza izin versem roman yazacaktı şuncacık sorulara :P

Evet efenim röportajımızı nasıl buldunuz? Deniz ile konuşan ilk insan olarak tarihe adımı büyük harflerle yazmış gibi hissediyorum :P siz neler hissettiniz okurken? :)

Kitap Hakkında

Kitabın Orjinal Adı : Ten Tiny Breaths
Türkçe Editasyonu : On Küçük Nefes
Yazarı : K. A. Tucker
Serinin Adı : Ten Tiny Breaths
Seri Sıralaması : 1 / 4
Tür : Genç - Yetişkin Edebiyatı / Aşk / Dram
Goodreads Puanı : 4. 21
Yayınevi : Hyperion Kitap
Çevirmen : Belgin Selen Haktanır
Liste Fiyatı : 16, 00 TL
Satın Almak İçin : Kitap Yurdu

Yorum

Selam! Tur kitabı harici bir kitabı yorumlamak ne güzel şeymiş yahu insanın kitabını şu tarihler arasında okumak zorunda olmaması mükemmel bir şey. Vizelerimde geçen hafta bittiğine göre kitap okumaya geri dönebilirim diye sınav çıkışında bir sevincim vardı ki sormayın eve seke seke geldim 😁 içimden şükürler dualar falan ediyordum şimdi düşününce çok komik geliyor tabii😜 ben tam böyle sevinirken hoca ceza vermez mi bize? Verdi 😑 altı sayfa ödev yazdım parmaklarım uyuştu 😂 sonuç o hocayı artık sevmiyorum onun yüzünden o gün akşama kadar okuyamadım, akşam da başım ağrıdı 😒

Yorum öncesi gevezeliğimi de yaptığıma göre yoruma geçebilirim 😄 On Küçük Nefes aslında okumayı planlamadığım bir kitaptı ama sonuç olarak okundu tabii 😂 bu kitap hakkında bir iki yorum görmüş onların da fazla beğenmediği öğrenince " aman yea okumayayım o zaman salla " diye düşünüyordum. Sonra tabii bir baktım merak ediyorum sonrası zaten klasik kitabı edinip okumaya başlıyorsunuz falan 😳

Kitabı genel olarak beğendim. İlk başlarda kitabı sevdim. Ve usulca asıl çocuğun geleceği vakti bekledim. Trent gelince işler biraz biraz rayına oturuyor. Sonuçta her hikâyeye bir esas çocuk lazım öyle değil mi? 😃 Trent hikâyeye dahil olunca ben bir süre sonra kitabın sonunu tahmin ettim ve bildim sayın seyirciler! Bu kaçıncı oldu bilmiyorum ancak bir süredir kitapların sonlarını tahmin edebiliyorum ve doğru çıkıyor. Benim milli piyango oynamam lazım sanırım 😎😂 Kitabı genel olarak sevdim. Bittiğinde teşekkür kısmını bile okuyup gerçekten bitti mi diyen gözlerle baktım. Allah'tan yazar seri olarak yazmış. Bundan sonra Ben, Cain ve Olivia'nın hikâyesi var. Umarım Hyperion Kitap peş peşe çıkarır bu kitapları zira bu kitapta erkeklere dünyada rastlayanazsınız 😢 yazar gerçekten olağandışı iyi özellikleri olan erkek karakterler yazmış ve yazdığı kadınların karakterlerin de sağlam olduğunu söyleyebilirim.

" Sonsuzluk uzun bir zaman. " 
Trent bana sıkıca sarıldı. " Sonsuzluk seninle birlikte yeteri kadar uzun bir süre değil. " 

Spoilerlı Yorum

En sevdiğim karakter Trent ve Livie oldu. Sevmediğim karakter etiketini ise Fırtına'nın eski pislik belalı kocası ve Kace ve Livie'in teyze ve eniştesi  haketti.

En sevmediğim sahne Kacey'nin ile Ben ile yakınlaşması oldu. Trent'ten hoşlanamam diye saçmaladıkça saçmaladı. Orada karakterden iğrendiğimi gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. Sonraları bu tavırları bırakıp ona hisleri olduğunu kabuk etti de biz de rahatladık.

Kacey iş maceraları da eğlenceliydi. Tabii ki Trent orada olduğu için öyleydi 😂
Trent ortadan bir ay kadar kaybolduğunda ben eyvah dedim kesin affetmeyecek çocuğu ama hiç beklemediğim bir tepki verip affetti. orada çok şaşırmıştım 😮

Asıl bomba patlayıp Kace her şeyi öğrendiğinde ben zaten o her şeyi biliyordum biliyorsunuz değil mi? 😛 Trent'tin babası da sempati duyduğum karakterler arasındaydı. Kacey'nin iyileşmesi için çaba harcaması çok güzel bir davranıştı. 

Ben'in tüm şapşallığıyla çok tatlı karakterdi.
Fırtına'nın eski koca felaketinden sonra Dan gibi birini bulmasına çok sevindim.

Ve tabii ki en sevdiğim sahne Kacey'in affetme sahnesiydi. Bir sürü evre geçirip değişmesi ve sonunda hiç ihtimal vermediği bir şeyi yaptı. Affetti. Bunda doktorunun gerçekten çok önemli bir payı vardı. O olmasa empati yapamaz, asla ona hak vermezdi.

Serinin diğer kitaplarını sabırsızlıkla bekliyorum. Özellikle Cain ve Livie'in hikâyesini çok merak ediyorum. Umarım Hyperion Kitap bizi fazla bekletmez.

Bu kitabı okurken çok duygulandım da yeri geldi eğlendim de. O yüzden tabii ki eğer bir ara aklınızın ucundan acaba bu kitabı okuyayım mı diye geçirdiyseniz ben öneririm. 😊

Puanlama : 5 / 4.5